1 januari 1834
De Afscheiding
Na de Afscheiding (1834) ontstond er in Putten ook een groep Afgescheiden Gereformeerden. Aanvankelijk hielden zij kerk op de boerderij van Lubbert van Malenstein in de buurtschap Hell, op de grens met Gerven.
Samen met gelijkgestemden uit Nijkerk sloten zij zich aan bij de reeds gevormde Afgescheiden Gereformeerde Gemeente te Bunschoten.
5 november 1837
Splitsing
Deze groep breidde zich uit en besloot in 1837 zich af te splitsen van Bunschoten en als zelfstandige kerk van Nijkerk, Putten en Voorthuizen verder te gaan op 5 november 1837.
1 juni 1841
Christelijk Afgescheiden Gemeente van Putten
Na verdere groei besloot Putten in juni 1841 zich opnieuw af te splitsen en als zelfstandige Christelijk Afgescheiden Gemeente van Putten door te gaan.
1 januari 1851
Bouw eigen kerkgebouw
Voortgaande groei leidde in 1851 tot het besluit een eigen kerkgebouw te stichten en zo kwam er in 1852 een bescheiden kerkje tot stand aan de Engweg, oostelijk van de molen, waar nu Elim staat.
1 juni 1863
Bouw lagere school
In 1863 bouwden zij een eigen Christelijke lagere school met een onderwijzers woning aan de Dorpsstraat, die daar tot 1870 is gebruikt.
1 maart 1874
Nieuwe locatie kerk
Omdat de Gemeente gestadig groeide werd het kerkje aan de Engweg ook weer te klein, waarna besloten werd de school met woning aan de Dorpsstraat te verbouwen tot kerk met pastorie, hetgeen in 1874 gereed kwam.
1 januari 1886
Naam aanpassing
Intussen had de Gemeente haar naam aangepast aan die van de meeste zusterkerken in ons land en heette voortaan de Chr. Gereformeerde Kerk.
Het oude kerkje aan de Engweg was verkocht en daarna verbouwd tot weeshuis.
In 1886 was er opnieuw een groep Gereformeerden uit de Ned. Hervormde kerk getreden, de zogenaamde Dolerenden, die zich Nederduits Gereformeerde Kerk noemden.
1 januari 1891
Nederduits Gereformeerden
In 1891 vergaderden de Kerkeraden van de beide Puttense Gereformeerde Kerken enige malen gezamenlijk met als resultaat dat op 5 oktober werd besloten dat de Nederduits Gereformeerden, in afwachting van Synodale besluiten dienaangaande, bij de Chr. Gereformeerden ter kerke zouden komen.
Toen de Nederduits Gereformeerden en de Chr. Gereformeerden zich in 1892 landelijk verenigden, sloten ook de beide Puttense Kerken zich daarbij aan en noemden zich de Gereformeerde Kerk van Putten.
Landelijk waren er echter een aantal plaatselijke kerken die met de vereniging van 1892 niet konden instemmen en deze verkozen verder te gaan onder de naam van Chr. Gereformeerde Kerken.
Ook in Putten waren er een aantal Chr. Gereformeerden die dit een stap te ver vonden en zich weer aansloten bij de Chr. Gereformeerde Kerken.
19 oktober 1903
Kerk aan de Achterstraat
Deze groep, waarvan Ds. A. van der Zanden de voortrekker was, besloot een eigen kerk te stichten in de Achterstraat, naar een ontwerp van de Ermelose architect E. Knevel. Het ontwerp werd uitgevoerd door de Puttense aannemer C.J. Gaasbeek voor een bedrag van Fl. 10.627. Dit kerkgebouw werd op 19 oktober 1903 in gebruik genomen door Ds. v.d. Zanden.
1 januari 1908
Gereformeerde Kerk
In 1908 besloot een grote meerderheid van deze groep echter om binnen de Gereformeerde Kerken terug te keren. Zij boden hun kerkgebouw aan de Achterstraat als gezamenlijke kerk aan, zodat sinds die tijd deze kerk de Gereformeerde Kerk heet.
Het veel kleinere kerkgebouw aan de Dorpsstraat, dat sedert 1874 als Geref. Kerk had dienst gedaan, werd verkocht aan Ds. v.d. Zanden en zijn volgelingen, die zo de Chr. Gereformeerde Kerk hebben voortgezet.
